اثر پربیوتیک کیتوزان بر عملکرد رشد، پارامترهای هماتولوژیکی، بازماندگی و مقاومت در برابر تنش شوری در بچه ماهیان کپور معمولی (Cyprinus carpio)

 هدف از این تحقیق بررسی اثرات کیتوزان بر عملکرد رشد، برخی شاخص ‌های هماتولوژی، بازماندگی و مقاومت در برابر تنش شوری بچه ماهیان کپور معمولی بود. ماهیان (0/033±1/219 گرم) به چهار گروه تقسیم شدند که با جیره ‌های حاوی سطوح مختلف کیتوزان؛ 0 (شاهد)، 0/5، 1 و 2 درصد به ‌مدت 54 روز تغذیه شدند. نتایج نشان داد که در ماهیان تغذیه شده با جیره‌ های حاوی کیتوزان، وزن نهایی و افزایش وزن، به‌ طور معنی ‌داری افزایش داشت (0/05>P). علاوه ‌براین، ضریب تبدیل غذا و MCH ماهیان تیمار شده با کیتوزان در مقایسه با گروه شاهد کاهش معنی ‌دار داشت (0/05>P). از سوی دیگر، ضریب چاقی در ماهیان تغذیه شده با 0/5 درصد کیتوزان افزایش معنی ‌داری داشت (0/05>P). با این ‌حال، نرخ رشد ویژه، بازماندگی و MCV بین تیمارهای مختلف و گروه شاهد اختلاف معنی ‌داری نداشت (0/05P). هم‌ چنین، تعداد گلبول‌ های قرمز و MCHC به ‌ترتیب در تیمارهای 2 و 0/5 % افزایش معنی‌ داری داشت (0/05>P). نتایج مطالعه حاضر نشان می ‌دهد که کیتوزان جیره به ‌طور مثبت بر عملکرد رشد و پارامترهای خون شناسی بچه ‌ماهیان کپور معمولی اثر دارد.